En dan is het seizoen ineens afgelopen....

En daar zit je dan onverwachts weer in je hotelkamer. Na een lange en vermoeiende dag (zal ik later meer over vertellen) zijn we bepakt en bezakt uiteten gegaan, het restaurant waar we heen gingen was een fondue restaurant. Heerlijk!!! Gedurende einde van de middag/begin van de avond kregen we al berichten dat er een storm was in Michigan. In de bus op naar het vliegveld kregen we te horen dat de storm te heftig was om te kunnen vliegen.. om een voorbeeld te geven, mijn kamergenoot kwam vanuit Texas hoefde nog maar 2 uur te vliegen maar moest een 'noodlanding' maken omdat het te heftig was, is geland en het vliegtuig is rechtstreeks weer terug gekeerd naar Texas. Morgen avond laat is het vroegste dat ze weer kan vliegen. Voor ons staat morgen om 8.30 een vertrek, maar als de storm nog steeds slecht is gaat dat ook niet door.... maar dat moeten we nog even afwachten.

Okee dan meer over deze week!!!!!!
Voor de gene die het gemist hebben, mijn team is door gegaan naar de laatste 16 van heel AMERIKA. Oftewel we mochten naar het NCAA tournament. De laatste keer dat mijn team zo ver kwam was in 2009. Als 'verrassing' mochten we met een prive jet naar de plaats waar we onze wedstrijden hadden. (Syracuse, New York) Ook was onze eerste wedstrijd tegen Syracuse, zij stonden op dat moment 2 de gerankt van heel Amerika.. Ja en daar mochten wij dus tegen spelen.. Iedereen met kriebels in de buik het veld opgestapt, en vanaf minuut 1 hadden zij al de toon gezet.. wonder boven wonder scoorde wij!!!!! en stonden we zelfs de gehele eerste helft voor met 1-0. De tweede helft leek een eeuwigheid. Zij scoorde en de stand was 1-1. Intussen hadden zij rond de 20 schoten op doel gehad en wij nog maar 3.. Maar schot 4 van ons was raak, en we stonden voor met 2-1. Het was met de hakken over de sloot en de laatste paar minuten erop of eronder maar we hebben het vol gehouden. We hadden gewoon GEWONNEN van de nummer 2 van Amerika. (een leuk weetje, Syracuse heeft voor het laatst in 2009 verloren op hun eigen veld, 46 wedstrijden terug.. altijd fijn!) Dit hield in dat we de volgende dag weer een wedstrijd hadden en we bij de elite 8 zaten. dus de laatste 8 die overgebleven waren voor een strijd om de landstitel. Deze wedstrijd was tegen de Universiteit van Connecticut. Heel kort gezegd veel rennen.... het was een zware wedstrijd, je zag dat veel meiden moe waren. Ook niet heel gek want we hebben 6 wedstrijden in 10 dagen gespeeld. Helaas hebben we deze wedstrijd verloren met 3-1:( Maar niemand was ontevreden, we zijn zover gekomen en zeker boven verwachtingen geeindigd. Vele tranen want dit hield in de laatste wedstrijd van onze senioren,en oprecht ze waren toppers. Zo behulpzaam en ze leerde ons veel. Ook de ouders die elke wedstrijd zijn gekomen, van California tot New York en Kentucky tot East Lansing. Ze waren er altijd!!!

Nu gaan we lekker slapen en klaar maken voor hopelijk een vroeg vertrek morgen. En een terug vlucht in een prive jet! Volgende week ga ik naar Chicago en over 1,5 week is het alweer thanksgiving. Oh en over 24 daagjes vlieg ik alweer naar huis!!:):)


xxxxx